Article headline
Officieus Nederlands Kampioen Ebike Marathon

Officieus Nederlands Kampioen Ebike Marathon

Met hulp van Bart, Wim en de Husqvarna

Officieus Nederlands Kampioen Ebike Marathon

Twee jaar geldeden besloot ik eigenhandig EMTB beter op de kaart te zetten in Nederland. Twee keer had ik deze race gereden analoog, en 1x elektrisch, dat was vorig jaar en naar aanleiding van die race heeft de organisatie dit jaar besloten een EMTB klassement in te lassen, anders is het natuurlijk oneerlijk voor de echte strijders. Dat wil niet zeggen dat ik ook gestreden heb, integendeel! Bijna 4 uur ging ik vol voor de winst, maar het ging niet zoals ik gepland had.

uuhh ja.. mijn MTB schoenen was ik vergeten...

Te weinig getraind op de EMTB

Op de EMTB kun je heel goed trainen, dat weten we nu wel. Ik had mij voorgenomen lange ritten te doen in de lage hartslag... 3x per week. Maar omdat de drukte met de EMTB's een beetje uit de hand is gelopen kwam ik zelf niet aan fietsen toe, behalve dat rondje in het weekend. En dat liep ik op natuurlijk.

Hulp van Husqvarna en Wim

Allereerst kwam er onverwachts een twee daagse trip naar Duitsland aan, we werden uitgenodigd bij Pivot voor de opening van de nieuwe assemblage fabriek en het kantoor. Vrijdag kwamen we aan voor de opening. Zaterdag met z'n alle fietsen in de morgen over de geweldige trails in Stuttgart, 's avonds werden we nog uitgenodigd om even lekker eten, nog een uur of drie proberen te slapen om om 3:00 uur te gaan rijden naar het mooie IJsden. Wim (van Perima Cycling) die jarenlang mechanieker in de tour de france is geweest stond nu aan mij zijde in de Bart Brentjens, beter kan het niet zou je zeggen. Geen batterij in de rugzak, maar hulp onderweg!

Het prachtige landschap, continue genieten!

We kwamen exact op tijd aan uit Duitsland, kaartje ophalen en van start! Ik ken de routes nu wel zo'n beetje dus toen onze groep van start ging zette ik direct het gas erop om voor het einde van het asfalt voorop te liggen op weg naar de volgende groep. De Husqvarna MC6 Wolf Edition ging razendsnel! Allereerst is de nieuwe motor fantastich en k stond versteld van de grip. Het was nat geweest en vrij blubberig. Als je dan zoveel grip het ben je dubbel in het voordeel natuurlijk. Op de klims kon ik uitrusten, je zit dan achter iemand zonder motor en dan ben je wel zo netjes dat je er niet koste wat het kost voorbij ga.

Wim stond op de route we spraken even met elkaar, ik had ondertussen heel veel mensen ingehaald, vooral bergafwaards vlieg je iedereeen voorbij. De fiets is natuurlijk zwaarder de motor onderin geeft zoveel stabiliteit dan nog de 150mm full suspension.. daar kan niemand tegenop, althans... "Hoe zit het met de batterij?" vraagt Wim. 30% staat ie, "Wisselen?" Nee, nog even.. zeg ik, en dat was dus even de grote fout die ik maakte. Er kwamen namelijk best nog wat pittige klims aan in korte tijd en de motor vraagt dan meer van de batterij dus voordat ik Wim bereikte op de volgende post kon ik twee heuvel s op zonder hulp van Shiman, en ik kan je vertellen: Dat doe flink veel meer pijn dan met een normale MTB. Je hebt een zware fiets, met dikke banden... ik stond er echt aan vast. Gewoon doorrijden, ik kom Wim wel tegen.

Naar beneden op de Husky ben je de koning van het MTB parcour

Wim stond inderdaag 5KM verderop, het moment dat ik afstaptje schoot de kramp in mijn kuiten ook over naar mijn bovenbenen. Ik stond zo geparkeerd dat ik niet eens kon helpen met het wisselen van de batterij. Gelukkig was Wim snel klaar, gaf me een Snicker en zei: fietsen Koen, gewoon doorgaan! En dat deed ik.

Met kramp fietsen went ook weer!

Met kramp de fiets op, dan rij je het er wel uit. Dat is normaal gesproken zo, maar de kramp in mijn kuiten bleek hartnekkig. Gelukkig gingen de bovenbenen lekker dus knallen dacht ik! Ondanks de vervelende pijn kon ik enorm genieten, tegen iedereen die ik voorbij ging zei ik: Ebiker! maak je niet ongerust. Zet hem op! Bijna iedereen moet dan wel lachen en kan het waarderen. Natuurlijk de jonge gasten niet, dat begrijp ik ook wel. Soms bergop hoor ik mensen achter mij tegen elkaar zeggen: "En gewoon op je witte gympen he?" Uuuuhh ja, dat klopt, ik was mijn MTB schoenen vergeten ;-)

Er is echt niemand tegen de MC6 opgewassen.

Op de post was ik natuurlijk de enige die stopte

Ondertussen zat ik flink ik het dames klassement te trappen en ook al flink wat wedstrijd heren. Toen de eerst post kwam, stopje ik. Ik had expres enorm veel gedronken om mijn kramp proberen te verminderen. Ik was erg enthousiast, de mannen die zo vriendelijk waren om mijn rugzak even van nieuw water te voorzien zagen dat de kramp weer in de bovenbenen schoot, "Hoe kan dat nu op een ebike? vroegen de mannen" Tja... niet of te weinig trainen.. volgend jaar doe ik het zeker anders! De wedstrijd was ik volle gang bezig, dus alle mensen die tot nu toe voorbij kwamen stopte niet natuurlijk. Ik bedankte de mannen vriendelijk, net zoals ik iedere vrijwilliger bedank voor zijn plezierige bijdrage, wat is het toch goed geregeld bij de Bart Brentjens.

Wim stond 10KM voor het einde weer klaar met een batterij, we hadden berekend dat we er 2,5 nodig hadden dat klopte op zich ook wel. De laatste 10KM zijn een stuk vlakker, dat wist ik dus ik ging er echt even vol voor. Eenmaal aangekomen bij de finish natuurlijk buiten adem, stond Wim met een camera voor mijn snufferd. Ik was blij, blij dat het voorbij was, blij dat ik alles gegeven had, blij met de prachtige route, en blij dat we zo'n prachtig weekend mochten beleven.

Husqvarna MC6

Het waren de Nederlandse Kampioenschappen Marathon

Wim zegt: Koen je bent officieus Nederlands Kampioen Marathon Ebike. Gefeliciteerd! Wim liet mij de ranking zien op zijn telefoon. Ik stond nummer 1 in het ebike klassement. Natuurlijk is dit allemaal een grap, ik heb een sterkere motor dan de anderen, ik heb help met 2 extra batterijen waardoor je Full-Power door kan gaan op de Husqvarna MC6. Maar toch.. toch ben ik trots. Ik heb door vorig jaar te rijden het EMTB klassement voor het eerst op de kaart gezet. En de allereerste EMTB'er die de Bart Brentjens gewonnen heeft. Weet je hoe dat voelt? Een klein beetje toen ik als klein jochie zat te kijken naar de olympische spelen, daar reden voor het eerst mountainbikers een wedstrijd, de winnaar? Bart Brentjens

Dank je wel Bart, bedankt dat je ons EMTB'ers hebt toegelaten op de mooiste MTB wedstrijd van Nederland.

Bekijk hier de aftermovie!

Ik reed op dit monster!
No items found.
No items found.
No items found.
No items found.
No items found.
No items found.

Reageren doe je hier!

Partner

Geen gerelateerde posts gevonden

Verder lezen

Geen gerelateerde posts gevonden